Dag 6 Sami’s en rendieren. Wat een indrukken

Veel en veel te kort geslapen. De avonden zijn gezellig, heel gezellig maar de ochtendje zijn ook vroeg op. Je merkt dan ook echt dat iedereen wat moe is nu. Maar dat hoort erbij. Ook hoort het er bij deze groep schijnbaar bij dat je je niet helemaal fit voelt bij het ontbijt haha. In de ochtend lachen we dan meestal ook het hardst om alle gekke verhalen.

Na het ontbijt vertrokken we vandaag naar het Sami dorp. Dit was een uur rijden maar goed, na onze vorige ervaring vertrouwde we er niet meer zo op dat dit ook daadwerkelijk een uur was. Onderweg was ik mega vervelend. Ik weet niet wat het was maar Ik verveelde me en kreeg de slappe lach. Iedereen ging stuk. Je had erbij moeten zijn.

Een Sami dorp is een soort gemeenschap. Deze mensen leven van de rendieren en trekken van plek tot plek. Google anders maar net even zoals bij dat gezichtsmasker. We kwamen aan met de bus en daar stond een Sami mannetje met 2 rendieren!!!!!!!!!!! Rudolf!!!! Hahaha. Dit was echt zo gaaf. Zo een mooie beesten. Ik heb ze nog nooit van zo dichtbij gezien. Daarnaast had hij ook een hond. Aska. Wat een lieverd was dat ook zeg.

Aangekomen bij het “dorp” stond er 1 tent. Ook wel een tippie genoemd daar. Hier leven ze in. Een echte originele tippie dit was wel heel leuk om te zien. Maar ook onvoorstelbaar dat mensen zo leven. We mochten eerst de rendieren voeren en wat foto’s maken. Ik bedacht om een selfie te maken met een van de rendieren, geloof me dit heeft echt hilarisch uitgepakt.

Vervolgens mochten we in de tippie. Daar vertelde ons Sami mannetje wat over de gemeenschap. In de tent werd er een voor gestookt. En mijn hemel wat een rook!!!! Echt niet normaal. Iedereen zat te janken en had mega zere ogen. Hij bedacht om even een stukje van de tent open te doen maar dit was echt niet voldoende. Ik ging nog het meeste stuk toen iemand haar skibril erbij pakte en op deed. We hebben dus echt een vreselijk lange tijd gezeten en geluisterd in de rook. Mijn ogen deden zo een pijn dat ik het verhaal en alle informatie maar half heb gehoord.

In ieder geval weet ik dat hij veel vertelde over de inwoners, hoe ze leven, welke maand ze welk werk verrichten, wat dit van iemand vraagt en hoe de rendieren leven. Het was interessant. Hij vertelde ook dat hijzelf 25 is en zijn vriendin op het punt van bevallen stond van hun tweede kindje. Hun zoon kon ieder moment geboren worden en hij deelde met ons dat hij daarom misschien weg moet. Vervolgens ging zijn mobiel en haalde hij deze tevoorschijn. Ik heb nog nooit zo hard gelachen. Zit je daar in een tippie tent, met een Sami, helemaal in zijn outfit, heel interessant, met zijn vuurtje en wilde verhalen om vervolgens een iPhone uit z’n zak te toveren. Super raar contrast.

Even tussendoor: het leven hier zonder whatsapp of social media of in ieder geval het veeeel minder gebruiken daarvan bevalt me mega mega goed!!!!! Ik heb veel meer rust en voel minder een druk ofzo.

Na de tippie, vreselijk veel geïrriteerde ogen en veel informatie verder gingen we buiten lasso werpen op het gewei van een rendier. Op deze manier vangen de Sami’s hun rendieren. Dit mochten wij oefenen. Deze Sami had overigens op dit moment 200 rendieren(!)

Het busje stond alweer klaar om te vertrekken. Terug in het hotel hebben we lang geborreld. Mijn kamergenoot en nog twee groepsgenoten sloten aan bij ons op de kamer voor een drankje. We hebben toen echt leuke gesprekken gehad. Denk dat ik dit nog wel het meest ga missen. Met sommige mensen hier heb ik wel echt een band opgebouwd en de gesprekken ga ik dan ook wel missen.

Toen we naar het restaurant liepen hoorde ik al speculaties over het nog een keer huren van de sauna en de hottub. Ja, onverstandig want mijn wondje is nog steeds dicht. Maar mogen is de laatste dag, gaan we op de sneeuwscooter en dus niet meer super intensief aan de slag. Ik wilde het zoooo graag. Mijn kamergenoot geeft mijn bil na het avondeten goed ingepakt en toen kon ik toch nog in de sauna en in de hottub!!!!!! Dit was voor mij best wel even een momentje. Dan moet je je voorstellen dat je daar zit, midden in lapland, op een open vlakte, in een lekkere hottub, met leuke mensen, een drankje, een uitzicht waar je u tegen zegt en ook nog een lichte sneeuw dat viel. Ik heb me heel even uit de gesprekken gehaald en gekeken. Bewust. Kijk waar ik ben. Dit raakte me echt wel even. Helaas geen noorderlicht erbij vanavond.

Deze avond was er weer een voor in de boeken. De meeste hadden echt een slokje te veel op en dit zorgde voor hilarisch taferelen.

Nieuw weetje: de meeste huizen zijn hier rood. Het blijkt dus dat dit komt doordat de bewoners koper uit de grondhalen en hier bepaalde grondstoffen vrij komen die ze niet gebruiken, deze vermengen ze met water en zeep en gebruiken ze vervolgens als verf voor de huisjes.

Nu gauw slapen inmiddels echt middenin de nacht. Morgen alweer dinsdag en de laatste echte hele dag hier!

-xx-