Dag 7: Vermoeid scheuren.

Vanmorgen werd ik wakker en realiseerde ik me dat dit de laatste dag is in Lapland. Hoe snel is dit allemaal wel niet gegaan. Ik heb geprobeerd om alles zo bewust mogelijk mee te maken. Toch vliegen het allemaal zo aan je voorbij. Morgennacht lig ik weer in mijn eigen bed en ben ik alleen. Vooral dat laatste zal denk ik heel erg wennen zijn. Continu mensen om je heen is naast dat het soms vermoeiend is, ook super relaxt. Je hebt altijd mensen bij, die naar je willen luisteren en waar je het leuk mee kunt hebben. Het geeft ergens ook wel een heel veilig gevoel. Mensen die altijd je steunen ofzo. Heel gek maar het voelt echt heel fijn en vooraf had ik dit eigenlijk niet verwacht.

Goed, even terug naar de dag.... Vanmorgen weer lekker ontbeten. Het is onwijs fijn dat mijn kamergenoot en ik hetzelfde ritme hebben in ons ochtendritueel en het zo goed met elkaar kunnen vinden. Dit koester ik echt wel. Dat ik nog steeds iedere dag met m’n blote kont voor der lig ivm mijn wondje, went dus ook wel haha. Na het ontbijt vertrok de ene groep naar de hondenslee en de andere groep naar de sneeuwscooter. Afhankelijk van wat je vorige week had gedaan. Ik was vorige week naar de hondenslee geweest dus was het vandaag mijn beurt om eens even flink het gas open te trekken.

Allereerst kreeg je een extra laag kleding aan.... lees over je eigen kleding: 2x thermo ondergoed, ski broek, hempje, thermo shirt, poly, fleecevest, ski jas, sjaal.....!!!! Kortom VEEEL. Daarnaast extra handschoenen, andere snowboots en nog een bivak muts (ooo wel Fleece gezichtsmasker genoemd) en een helm. Dus Sabrina liep erbij als een pinguïn. Best toepasselijk bij deze kou!

En daar stonden de scheurijzers. Wauw, daar ging mijn motorhart wel even sneller van kloppen. Wat een gruwelijke dingen. Ik wilde dan ook meteen als eerste rijden. Ook dit was weer in tweetallen. Ik ging met dezelfde groepsgenoot als vorige week met de hondenslee. Overigens bleek zo een ding besturen nog best iets lastiger dan ik dacht. Het stuur is best zwaar en de sneeuw is onvoorspelbaar. Je schud alle kanten op en moet echt mega je best doen dat ding recht en op het goede spoor te houden.

Bij de eerste stop konden we wisselen van bestuurder. Voordat we verder gingen kregen we de kans om te gaan Ijsvissen. Eerst moest je echt met een levensgrote boor een gat in t ijs boren. Daarna kreeg je echt een te zielig klein hengeltje. Een hengeltje waar je aardig bezweet van het boren ook nog eens vijf mega goren maden aan moest prikken. Lekker, mijne splashte natuurlijk weer eens open. Te goor voor woorden. Daar zaten we dan. Allemaal bij ons eigen wak. En toen.... toen voelde ik wat.... ik zweerde dat ik beet had en haalde mn hengeltje binnen. En inderdaad niet veel later stak er een (voor mij) mega grote kop boven het water uit. Ik schrok zo erg van zijn omvang dat ik, naast het gillen, m’n hengels weer liet zakken. Vreemde automatische reactie. Toch haalde ik hem binnen en kon ik hem vasthouden. Wat echt vreemd is en stiekem best spannend. Na wat gezeik deed ik het wel en had ik een leuke foto. Mijn gevangen vis heb ik Victor genoemd. Victor de vis. Victor heb ik daarna veilig en wel weer terug naar huis gestuurd. Ik was de enigste die vangst had vandaag.

Verder op de sneeuwscooter. We reden door super mooie gebieden. Van bosrijk tot open vlaktes. Zo ontzettend indrukwekkend. Daarnaast heeft zo een ding echt nog wel een flinke kracht. Bij de volgende stop hebben we zelf koffie gezet en wat gegeten. Ik keek eens naar de sneeuwscooters en constateerde dat onze gids voor die dag een veel grotere scooter had met twee kee zoveel vermogen. Ja, ik kon het niet laten..... maar ik moest het gewoon even vragen. Mijn Engels is niet al te best maar het lukte, ik mocht (op eigen risico, sorry mam) een stuk achterop over het open gebied waar we pauze hielden om even het gas volledig open te strekken. Geloof dat jullie mij in Nederland hebben kunnen horen gillen. Wat een fucking (hier is gewoon echt geen ander woord voor) kick was dit zeg. Zo hard en zo vet. Deze man gooide zijn hele lichaam erin en stond ook op dat ding. Te gaaf.

Vervolgens gingen we verder en trok ik met mijn buddy ook even steeds verder t gas open. Heeeerlijke dag. Echt!!!! Ook nog even flink in de mega hoge sneeuw gekloot. De reisleider was de pineut bij mij. Onderschat 1,66m niet hoor. Klein maar sterk. In het restaurant hebben we weer (heel lekker en luxe) geluncht. Daarna ging de helft terug naar het hotel en de andere helft wandelen. Ik ging met drie anderen de omgeving wat verkennen en echt spelen, ja spelen, in de sneeuw. Hoe leuk was dit. Mijn kont deed vandaag echt veel meer zeer dan eerder. Misschien toch wel door de hottub van gisteravond maar vandaag was mijn laatste dag. Laatste dag echt hier en ik zag het echt niet zitten al naar het hotel gegaan. De hele week heb ik verstandig gedaan en heb ik rust gehouden. Hierdoor had ik nog niet eens in de sneeuw gerold. Hoewel de pijn intens was had ik daar schijt aan. Morgen gaan we naar huis, ben ik nog wat dagen vrij en kan ik dan wel rustig aan doen.

Daarna ben ik wel terug naar het hotel gegaan en heb ik met mijn roommate onze standaard chocolademelk met likeur43 gedronken, gedoucht en vast was spullen ingepakt. Wauw, wat een top dag. Ik geniet echt intens.

Vanavond aten we om 19.00 uur en sloten we de avond af met zijn allen als een soort bonteavond. We hebben spelletjes gespeeld en Sabrina heeft t voor de derde avond op rij vreselijk laat gemaakt. Lig nu, middenin de nacht in bed en zie op tegen de wekker die over een paar uur alweer gaat.... maar waar ik nog meer tegenop zie, is dat we morgen weer terug gaan!

Iedereen die tot nu toe (ja want we zijn er nog niet) gereageerd heeft: echt tof! Vond dat steeds onwijs leuk. Ik heb bewust over mij geschreven, de reis vanuit mijn perspectief en zoveel mogelijk persoonlijke verhalen over/met anderen achterwege gelaten. Sommige momenten waren namelijk onwijs leuk en wilde ik echt delen. Maar ik besef me dat ik deze blog wil, dat ik hiervoor kies en anderen niet. Oké, mijn ogen vallen nu echt dicht.... morgenochtend zet ik deze post online.... ik wil niet naar huis!!!!!

-xxx-